Το 1898, ο Εμμανουήλ Σκιαδάς έστησε, στην οδό Ακάμαντος στο Θησείο, το δικό του εργαστήριο κηροπλαστικής. Στο ίδιο ακριβώς σημείο εδρεύει, μέχρι και σήμερα, η εταιρεία Κηροπλαστική 1898 που διατηρούν ο εγγονός του, Εμμανουήλ Σκιαδάς μαζί με τον γιο του, Γεώργιο Σκιαδά.
Εκεί, συναντήσαμε τον κο Εμμανουήλ Σκιαδά και μας μίλησε για την τέχνη της κηροπλαστικής, το πως αύξησε την παραγωγή του κατασκευάζοντας τα δικά του μηχανήματα, τις βιτρίνες γνωστού γαλλικού οίκου μόδας που διακοσμηθήκαν με τα κεριά του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει σε ό,τι αφορά το νομοθετικό πλαίσιο, το πόσο ευφικτό είναι για κάποιον να ασχοληθεί επαγγελματικά με τα κεριά, και τους επιχειρηματικούς του στόχους.
Πώς όμως ξεκίνησε η οικογενειακή επιχείρηση Κηροπλαστική 1898; “Η επιχείρηση δεν ξεκίνησε ως ιδέα. Ο παππούς μου μόλις απολύθηκε από φαντάρος δούλεψε βοηθός σε ένα εργαστήριο παραγωγής κεριών. Όταν λοιπόν ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης πήρε σύνταξη, κράτησε το εργαστήριο ο παππούς μου“.
Ο κος Εμμανουήλ Σκιαδάς στο εργαστήριό του κατασκευάζει ό,τι έχει σχέση με το κερί. Όπως μας είπε πιο αναλυτικά “Τα κεριά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Στο κερί της μέλισσας και στο κερί της παραφίνης. Από το κερί της μέλισσας φτιάχνονται τα εκκλησιαστικά κεριά. Στα διακοσμητικά δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυσικό κερί, γιατί είναι πολύ παχύρευστο και δύσκολο στην επεξεργασία“.
Ο παππούς του παρήγαγε 30 κιλά κεριά την ημέρα, καθώς ολόκληρη η παραγωγή γίνονταν με το χέρι. Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή της επιχείρησης πολλαπλασιάστηκε, φτάνοντας τους 2,5 τόνους σε εκκλησιαστικό κερί και 350 κιλά σε φυσικό κερί μέλισσας. Σε ό,τι αφορά τα διακοσμητικά κεριά, το μέγεθος της παραγωγής εξαρτάται από τη ζήτηση, η οποία δεν είναι σταθερή.
Η αύξηση της παραγωγής επιτεύχθηκε μετά το 1975, όταν ο κος Εμμανουήλ Σκιαδάς με τη βοήθεια του πατέρα του κατασκεύασαν τα μηχανήματα για την παραγωγή εκκλησιαστικών κεριών. “Ο πατέρας μου είχε σπουδάσει τεχνίτης εφαρμοστής, οπότε κατείχε την εμπειρία και τη γνώση“, τόνισε ο κος Σκιαδάς. Και συνέχισε λέγοντας “Αναγκαστήκαμε να φτιάξουμε μόνοι μας τα μηχανήματα, γιατί στο εξωτερικό δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες μηχανές, για την κατασκευή του εκκλησιαστικού κεριού. Ακόμα και στη Ρωσία που είναι Ορθόδοξοι δεν χρησιμοποιούν το ίδιο κερί με εμάς“.
Οι γνώσεις που διαθέτει σε ό,τι αφορά το κερί, αλλά και η μεγάλη του αγάπη για την συγκεκριμένη τέχνη, αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας της επιχείρησής Κηροπλαστική 1898. Το απεριόριστο ταλέντο του κου Σκιαδά αναγνωρίστηκε και από τους υπευθύνους, ενός από τους διασημότερους γαλλικούς οίκους μόδας, οι οποίοι του ανέθεσαν τη διακόσμηση, με χειροποίητα κεριά, της βιτρίνας του καταστήματος που διαθέτουν στη οδό Βουκουρεστίου, στην Αθήνα, αλλά και στην Ιταλία.
Με εκκλησιαστικά κεριά από την επιχείρηση του κου Σκιαδά, προμηθεύονται οι ορθόδοξες εκκλησίες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμου. Ενώ, διακοσμητικά κεριά του πωλούνται σε εμπόρους στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία. Επίσης, έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει έπειτα από παραγγελία οποιοδήποτε κερί. “Στο παρελθόν μου ζητήθηκε, για τάμα, και κατασκεύασα μία λαμπάδα ύψους 2.30 μέτρων και βάρους 150 κιλών“, μας δηλωσε.
Ωστόσο, οι δυσκολίες που καλείται να προσπελάσει καθημερινά ο κος Σκιαδάς δεν είναι λίγες. “Συνεχώς, είμαστε αντιμέτωποι με το κράτος και τους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου το αντικείμενο. Φανταστείτε ότι το κερί ακόμα, λειτουργει΄με τη νομοθεσία του 1950. Έκαναν μια τροποποίηση το 1989, η οποία όμως δεν κάλυψε τις ανάγκες μας“.
Αυτό δεν αποτελεί το μόνο εμπόδιο για κάποιον που επιθυμεί να ασχοληθεί με την παραγωγή κεριών. “Αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με το κερί επαγγελματικά δεν τον συμφέρει, γιατί δεν θα μπορέσει να επιβιώσει στον χώρο, καθώς ο εν λόγω χώρος έχει και πολλές ιδιαιτερότητες. Για παράδειγμα, μία συναλλαγή με μία εκκλησία δεν αποτελεί μία εύκολη υπόθεση, διότι δεν έχεις να αντιμετωπίσεις μία εμπορική συναλλαγή,όπως συμβαίνει με ένα κατάστημα, αλλα υπάρχει μία συγκεκριμένη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί. Στην περίπτωση του διακοσμητικού κεριού υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός, γιατί εισάγονται πολύ φθηνά διακοσμητικά κεριά από την Κίνα. Επιπλέον, το κερί είναι από τις πιο δύσκολες τέχνες που υπάρχουν“.
Ο κος Σκιαδάς δεν παρέλειψε να μας μιλήσει και για τα μελλοντικά του σχέδια. “Στόχος μου είναι να διευρύνω και άλλο την επιχειρήση. Πιο συγκεκριμένα, θέλω να καταφέρω να παράγω ρεσό που δεν κατασκευάζει κανένας στην Ελλάδα“.